Koncert poświęcony Bł. Janowi Pawłowi II

Międzynarodowy Letni Festiwal Kultury i Sztuki w Helu to wydarzenie kulturalne, którym miasto chlubi się od 2001r.

Organizatorzy XIII Międzynarodowego Letniego Festiwalu Kultury i Sztuki w Helu pragną zaprosić mieszkańców, turystów, gości naszego miasta na Koncert Inauguracyjny, który odbędzie się w dniu 13 lipca bieżącego roku o godzinie 20.00 w tutejszym Kościele. To artystyczne wydarzenie będzie poświęcone BŁ. Janowi Pawłowi II, uczczone wykonaniem jednego z najpiękniejszych dzieł muzyki oratoryjnej Requiem W. A. Mozarta. W koncercie wezmą udział Anna Fabrello – sopran, Beata Koska – alt, Paweł Skałuba – tenor, Piotr Lempa – bas, Chór Letniego Festiwalu Kultury i Sztuki, Orkiestra Akademii Muzycznej z Gdańska pod dyrekcją maestro Piotra Staniszewskiego.

Apelujemy o jak najliczniejszy udział w tym patriotyczno – religijnym manifeście zbliżającego się wyniesienia na ołtarze Bł. Jana Pawła II.

Niech Nasz udział w tym Artystycznym Wydarzeniu będzie z serca płynącym światełkiem do nieba dającym świadectwo bezgranicznego pragnienia uczczenia naszego wybitnego Rodaka.

Anna Fabrello – sopran. Absolwentka Wydziału Wokalno - Aktorskiego Gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Brygidy Skiby (dyp- lom z wyróżnieniem). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Od roku 2005 solistka Opery Bałtyckiej, a także adiunkt na Wydziale Wokalno-Aktorskim gdańskiej Akademii Muzycznej (2013).Uczestniczyła w wielu wokalnych kursach mistrzowskich z Rolando Paneraiem, Francesco Ghittim, Katią Ricciarelli, Renatą Scotto, Heleną Łazarską, Ryszardem Karczykowskim. Jeszcze w czasie studiów brała udział w wielu ważnych wydarzeniach artystycznych i kon- certach organizowanych przez Akademię Muzyczną w Gdańsku i Nadbałtyckie Centrum Kultury, w tym w polskim prawykonaniu Mszy Szwedzkiej Johana Romana (Sopot 2002, Szwecja 2003) oraz „Kantaty na Wniebowstąpienie” Pehrla Frigela (2004) z towarzy- szeniem znakomitej szwedzkiej orkiestry Camerata Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Brygidy Skiby (dyplom z wyróżnieniem). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Od roku 2005 solistka Opery Bałtyckiej, a także adiunkt na Wydziale Wokalno - Aktorskim gdańskiej Akademii Muzycznej (2013). Uczestniczyła w wielu wokalnych kursach mistrzowskich z Rolando Paneraiem, Francesco Ghittim, Katią Ricciarelli, Renatą Scotto, Heleną Łazarską, Ryszardem Karczykowskim. Jeszcze w czasie studiów brała udział w wielu ważnych wydarzeniach artystycznych i kon- certach organizowanych przez Akademię Muzyczną w Gdańsku i Nadbałtyckie Centrum Kultury, w tym w polskim prawykonaniu Mszy Szwedzkiej Johana Romana (Sopot 2002, Szwecja 2003) oraz „Kantaty na Wniebowstąpienie” Pehrla Frigela (2004) z towarzyszeniem znakomitej szwedzkiej orkiestry Camerata Roman pod dyrekcją Michela Sagera, która została zarejestrowana na płycie CD. W roku 2003 w Konkursie Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie otrzymała wyróżnienie oraz Nagrodę Specjalną Programu II Polskiego Radia.
Na deskach Opery Bałtyckiej zadebiutowała w 2004 r. partią Serpiny w „La Serva Padrona” G.B. Pergolesiego, w reżyserii Doroty Kolak. W dorobku artystycznym posiada partie operowe i operetkowe, takie jak: Eurydyka („Orfeusz i Eurydyka” Gluck), Kleopatra („Juliusz Cezar” Haendel), Romilda („Xerxes” Haendel), Serpina („La Serva Padrona” Pergo- lesi) , Sekretarka („Vademecum młodej sekretarki” na podstawie La Serva Padrona), Zofia („Halka” Moniuszko), Hanna („Straszny Dwór” Moniuszko), Zerlina („Don Giovanni” Mozart), Zuzanna, Marcelina („Wesele Figara” Mozart), Sylva („Księżniczka") Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie prof. Brygidy Skiby (dyplom z wyróżnieniem). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Od roku 2005 solistka Opery Bałtyckiej , a także adiunkt na Wydziale Wokalno - Aktorskim gdańskiej Akademii Muzycznej (2013). Uczestniczyła w wielu wokalnych kursach mistrzowskich z Rolando Paneraiem, Francesco Ghittim, Katią Ricciarelli, Renatą Scotto, Heleną Łazarską, Ryszardem Karczykowskim. Jeszcze w czasie studiów brała udział w wielu ważnych wydarzeniach artystycznych i kon- certach organizowanych przez Akademię Muzyczną w Gdańsku i Nadbałtyckie Centrum Kultury, w tym w polskim prawykonaniu Mszy Szwedzkiej Johana Romana (Sopot 2002, Szwecja 2003) oraz „Kantaty na Wniebowstąpienie” Pehrla Frigela (2004) z towarzy- szeniem znakomitej szwedzkiej orkiestry Camerata Roman pod dyrekcją Michela Sagera, która została zarejestrowana na płycie CD.
W roku 2003 w Konkursie Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie otrzymała wyróżnienie oraz Nagrodę Specjalną Programu II Polskiego Radia.
Na deskach Opery Bałtyckiej zadebiutowała w 2004 r. partią Serpiny w „La Serva Padrona” G.B. Pergolesiego, w reżyserii Doroty Kolak. W dorobku artystycznym posiada partie operowe i operetkowe, takie jak: Eurydyka („Orfeusz i Eurydyka” Gluck), Kleopatra („Juliusz Cezar” Haendel), Romilda („Xerxes” Haendel), Serpina („La Serva Padrona” Pergo- lesi) , Sekretarka („Vademecum młodej sekretarki” na podstawie La Serva Padrona), Zofia („Halka” Moniuszko), Hanna („Straszny Dwór” Moniuszko), Zerlina („Don Giovanni” Mozart), Zuzanna, Marcelina („Wesele Figara” Mozart), Sylva („Księżniczka Czardasza” Kalmann), Musetta („Cyganeria” Puccini), Liu („Turandot” Puccini), Arsena, Safi („Baron Cygański” J. Strauss), Najade („Ariadne auf Naxos” R. Strauss). Występowała pod batutą dyrygentów takich jak”: Jose Maria Florencio, Bohdan Jarmołowicz, Tadeusz Kozłowski, Wojciech Michniewski, Mieczysław Nowakowski, Janusz Przybyl- ski, Wojciech Rajski, Jacek Rogala, Andrzej Straszyński, Michel Sager, Maciej Figas.
W 2009 r. wzięła udział w projekcie Opery Bałtyckiej w koprodukcji z TV Mezzo wykonując partię Najade w operze „Ariadna auf Naxos” R.Straussa na Festiwalu Operowym w Seged na Węgrzech.
Prowadzi bogatą działalność artystyczną. Chętnie wyko nuje repertuar oratoryjno-kantatowy oraz lirykę wokalną. Koncertuje w kraju i za granicą. W swoim dorobku posiada nagrania DVD/CD.

Beata Koska - mezzosopran. Absolwentka Akademii Muzycznej w Gdańsku. Studia muzyczne ukończyła z wyróżnieniem w 1995 roku pod kierunkiem prof. Zofii Janukowicz-Pobłockiej. Jest laureatką III nagrody Wydziałowego Konkursu Mozartowskiego. Wyróżniona została na Ogólnopolskim Konkursie Wokalnym w Dusznikach Zdroju. Posiada dyplom ukończenia Mistrzowskiego Kursu Interpretacji Niemieckiej Muzyki Wokalnej prowadzonego przez prof. Ingrid Kremling.
W listopadzie 1992 roku , jako studentka IV-go roku Wokalistyki, debiutuje na scenie Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku w roli Jasia w baśni operowej Engelberta Humperdinka "Jaś i Małgosia". W dorobku artystki znajdują się m.in. partie z takich oper jak: "Straszny Dwór", "Carmen", "Madama Butterfly".
Od 1998 roku uczestniczy w koncertach i spektaklach wystawianych w ramach gdańskiego Teatru Otwartego.
W lipcu 1999 roku w Berlinie bierze udział w płytowym nagraniu opery Mikisa Theodorakisa "Les Metamorphoses de Dionysos" (partia Romiossini) pod kierunkiem kompozytora. Płyta ukazuje się w roku 2006.

W roku 2002 uczestniczyła w sesji nagraniowej utworu kompozycji A. Nanowskiego "Requiem Piaśnickie" Koncertuje z filharmoniami: Białostocką, Gdańską, Częstochowską, Słupską oraz licznymi orkiestrami kameralnymi na terenie Polski i za granicą. Występuje wykonując z dużym powodzeniem muzykę z repertuaru oratoryjnego, kameralnego, operowego oraz musicalowego.
Od pięciu lat jest pedagogiem w klasie śpiewu solowego w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.

Paweł Skałuba - tenor
Jeden z najwybitniejszych tenorów młodego pokolenia. W 1996 roku ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, w klasie wybitnego artysty i pedagoga prof. Piotra Kusiewicza. Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów wokalnych. W 1993 roku został jako jedyny Polak i najmłodszy uczestnik finalistą I Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Placido Domingo w Paryżu. W 2002 roku został zdobywcą pierwszej nagrody IV Międzynarodowego Turnieju Tenorów w Szczecinie. W 1997 roku z okazji obchodów 1000 lecia Miasta Gdańska, miał zaszczyt wystąpić w Watykanie w Bazylice Świętego Piotra, biorąc udział w koncercie pod dyrekcją prof. Jerzego Katlewicza w obecności Papieża Jana Pawła II. Gościł na wielu festiwalach muzycznych w Polsce jak i w całej Europie, koncertował także w Kanadzie (Missisaga Living Arts Centre) i USA (Chicago Symphony Center).
Za dotychczasowe osiągnięcia otrzymał nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki (1993 r.). Został także stypendystą firmy YAMAHA (1995 r.).
Debiutował na scenie operowej partią Ernesta w operze G. Donizettiego „Don Pasquale” (kwiecień 1996 roku - Opera Bałtycka w Gdańsku).

Kolejne sukcesy sceniczne przyniosły mu partie w operach:

 W. A. Mozarta ( "Czarodziejski Flet" - Tamino),
 V. Bellini ( "Norma" – Pollion),
 G. Verdiego ( "Traviata" – Alfred, "Nabucco" – Ismael, "Rigoletto" – Książe),
 G. Pucciniego ( "Madama Butterfly" – Pinkerton, "Cyganeria" - Rudolf),
 P. Czajkowskiego ( "Eugeniusz Oniegin" – Leński),
 St. Moniuszki ( "Straszny Dwór" – Stefan, "Flis" –Franek).

Aktualnie jest pierwszym tenorem Państwowej Opery Bałtyckiej w Gdańsku, współpracuje z teatrami operowymi i filharmoniami w całej Polsce, wykonując pierwszoplanowe partie w dziełach operowych, operetkowych i oratoryjnych kompozytorów różnych epok.
Od 2002 roku jest jednym z "Trzech Polskich Tenorów". W roku 2006 wziął udział w światowej prapremierze mega produkcji pt.”Ça Ira”, autorstwa Rogera Watersa (Pink Floyd).
W tym samym roku ukazała się solowa płyta artysty pt. Polish Songs entuzjastycznie przyjęta przez krytykę, oraz słuchaczy czego dowodem stała się nominacja do nagrody Fryderyka za rok 2006.


PIOTR LEMPA - bas. Absolwent The Royal Academy of Music w Londynie I Cardiff International Academy of Voice. Działalność śpiewaka-solisty rozpoczął w Akademickim Chórze Politechniki Częstochowskiej Collegium Cantorum, z którym współpracował w latach 1996-2000. Wraz z tym zespołem występował w niemal wszystkich krajach Europy, w Azji i USA. Jako solista wystąpił na I roku studiów w Requiem W. A. Mozarta podczas festiwalu Tempus Paschale w Katedrze Lubelskiej. Na scenie operowej pojawił się po raz pierwszy na III roku studiów w Weselu Figara W. A. Mozarta w Operze Bałtyckiej. Koncertuje w kraju i za granicą (Anglia, Niemcy, Austria, Szwajcaria, Francja, USA). W 2001 r. Wystąpił z solowymi koncertami m. in. W Nowym Jorku dla uczczenia ofiar World Trade Center oraz w Pensylwanii. Wystąpił także na koncercie upamiętniającym I. J. Paderewskiego w Nowojorskiej Carnegie Hall wraz z orkiestrą Sinfonia Varsovia. Kształcił się na mistrzowskich kursach wokalnych pod kierunkiem takich pedagogów jak: Dame K. Te Kanawa (Nowa Zelandia), M. Freni (Włochy), H. Łazarska (Wiedeń), J. Nesterenko (Wiedeń), J. Rappe (Polska), R. Karczykowski (Polska), D. ONeill (Anglia). Piotr na swój debiut wybrał rolę Oroveso w operze V. Belliniego „Norma”, którą kreował w sezonie wiosennym 2009 r. wraz z English Touring Opera w Londynie zyskując przychylność zarówno krytyków jak i publiczności. Jako student występował na deskach Opery Bałtyckiej w Gdańsku, Opery Nova w Bydgoszczy, Royal Academy Opera w Londynie, Clonter Opera w Manchester, English Chamber Opera w Londynie, Opera Fringe w Irlandii i Teatro dei Differenti we Włoszech grając role w operach W. A. Mozarta, G. Rossiniego, G. Verdiego, G. Pucciniego, G. Donizettiego. Współpracował z Orkiestrami Filharmonii: Bałtyckiej w Gdańsku, Koszalińskiej, Sinfonia Baltica w Słupsku, Częstochowskiej, Opolskiej i Lubelskiej. Współpracował również z Teatrem Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. W 2004 r. Za rolę Uberto w farsie operowej „La Serva Padrona” G. B. Pergolesiego został nagrodzony Nagrodą Teatralną przez Marszałka Województwa Pomorskiego. W 2004 roku został także nominowany przez Akademię Muzyczną im. St. Moniuszki w Gdańsku do prestiżowej nagrody Czerwonej Róży. W 2005 na XI Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari otrzymał nagrodę specjalną Dyrektora Stadtsoper w Hamburgu. W lutym 2007 otrzymał Nagrodę Specjalną na Międzynarodowym Konkursie Mozartowskim w Londynie, a w maju 2007 roku otrzymał II Nagrodę podczas konkursu pieśni rosyjskiej im. Ludmily Andrew także w Londynie. Piotr Lempa jest absolwentem Wydziału Zarządzania i Marketingu Politechniki Częstochowskiej. W 2004 r. Został przez tą uczelnię nominowany do tytułu Absolwenta Roku. Ukończył studia wokalno – aktorskie w Gdańskiej Akademii Muzycznej w klasie dr hab. Leszka Skrla oraz podyplomowe studia operowe w Royal Academy of Music w Londynie pod kierunkiem Marka Wildmana i Ingrid Surgenor i Cardiff International Academy of Voice w Cardiff (Walia) ucząc się pod kierunkiem światowej sławy śpiewaka Dennisa ONeil

Piotr Staniszewski- Dyrygent
Absolwent Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie skrzypiec oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej. Jest laureatem wielu prestiżowych konkursów skrzypcowych oraz kameralnych. W roku 2003 za wybitne osiągnięcia otrzymał stypendium ministra Kultury i Sztuki. Doskonaląc swoje umiejętności, brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez wybitnych muzyków, takich jak: Gabriel Chmura, Josuas Domarkas, Marina Jaszwili, Wiktor Pikajzen, Wolfgang Marschner, Jadwiga Kaliszewska.

Już w trakcie studiów pracował jako dyrygent Elbląskiej Orkiestry Kameralnej oraz pełnił funkcję asystenta-dyrygenta, a później dyrygenta Orkiestry Symfonicznej oraz Orkiestry Kameralnej Akademii Muzycznej w Gdańsku. Wielokrotnie występował jako solista i dyrygent z Polską Filharmonią Kameralną w Sopocie. W sezonie artystycznym 2007/2008 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Letniej Sceny Operowej w Sopocie. Od 2010 roku współpracuje ściśle z Gdańską Operą Kameralną, z którą regularnie bierze udział w Festiwalu Muzycznym na Helu. Obecnie jest doktorantem na wydziale instrumentalnym w katedrze instrumentów smyczkowych w klasie prof. Krystyny Jureckiej. Od sezonu artystycznego 2011/2012 współpracuje jako dyrygent-asystent z Teatrem Wielkim - Operą Narodową w Warszawie.

Koncertował między innymi z Orkiestrą Symfoniczną Akademii Muzycznej w Lucernie, Chórem Cantus Domus w Berlinie oraz wieloma polskimi orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi. Asystował takim dyrygentom, jak: Krzysztof Penderecki, Modestas Pitrenas, Jan Lathan Koenig, Fridrich Heider, Patrick Founillier, Tadeusz Strugała, Wojciech Michniewski, Janusz Przybylski, Wojciech Rajski, Kai Baumann. W Teatrze Wielkim - Operze Narodowej asystował przy operach: Jakob Lenz, Madame Butterfly, Wesele Figara, Dama pikowa, Słowik, Zagłada domu Usherów. W sezonie 2012/2013 prowadzi spektakl baletowy Opowieści Biblijne, pracuje również m.in. przy nowej produkcji Mariusza Trelińskiego Manon Lescaut, a także przy Sprawie Makropulos i Qudsji Zaher.

ENOMEN REQUIEM MOZARTA

W dziejach muzyki nie ma drugiego takiego dzieła, które wzbudzałoby tyle emocji i kontrowersji, tyle zachwytów i zastrzeżeń co Requiem Mozarta.
Mity i legendy Wspomnieć tu należy choćby tę o nieznanym posłańcu, który zamówił u Mozarta mszę żałobną. Już wkrótce okazało się, że był to posłaniec śmierci, a Mozart tworzył w przeczuciu własnego zgonu. Pojawiły się osobliwe źródła, np. sfingowany włoski list Mozarta do Lorenza da Ponte, w którym autor pisze o prześladującym go obrazie nieznanego człowieka i o Requiem jako o własnym śpiewie żałobnym. Niewyjaśnione do końca okoliczności śmierci i gwałtowny przebieg choroby kompozytora legły u źródeł innej czarnej legendy — o otruciu Mozarta przez Salieriego.
Tu rękopis się urywa...
Wszystko rozpoczęło się latem 1791 roku, kiedy to Franz Graf von Walsegg-Stuppack zamówił u Mozarta mszę żałobną za sumę 50 dukatów. Hrabia pragnął w sposób szczególny uczcić pamięć swej młodo zmarłej żony. Ze zrozumiałych względów zależało mu na anonimowości; nie zamówił Requiem osobiście. Skorzystał z pośrednictwa wiedeńskiego adwokata, i to on zapewne był owym tajemniczym posłańcem, który wypłacił Mozartowi 25 dukatów zaliczki.
Pracę nad Requiem rozpoczął kompozytor na początku października 1791 roku, przerwał ją, a później wrócił do niej w listopadzie. Miał na to zaledwie kilka dni, bo około 20 listopada rozpoczęła się gwałtownie śmiertelna choroba. Coraz bardziej wyczerpany, pracował dalej, nie wstając już praktycznie z łóżka.
Ze wspomnień Benedikta Schaka, przyjaciela domu Mozartów, dowiadujemy się, że w grudniu odbyła się śpiewana próba fragmentów dzieła. Podobno przy pierwszych taktach Lacrimosy Mozart wybuchnął płaczem, odłożył partyturę i jedenaście godzin później, około pierwszej w nocy, zmarł. Requiem pozostało rękopisem nieukończonym; oprócz oryginału partytury zachowały się szkice i „karteczki”. Co pozostało? Dziś wiadomo, że całkowicie ukończony i zinstrumentowany przez Mozarta jest tylko jeden fragment całej Mszy — Introitus Requiem aeternam („Wieczny odpoczynek”). Część Kyrie, sekwencja Dies irae — bez Lacrimosy i Offertorium Domine Jesu mają 4 oryginalne głosy wokalne i basso continuo. Prócz tego istnieją szkice Mozarta z 16 taktami fugi Amen (zakończenie Lacrimosy), kilka taktów Rex tremendae („Królu groźny”) oraz 8 taktów Lacrimosy w oryginalnej partyturze kompozytora. Tu rękopis się urywa... Reszta stała się przedmiotem domysłów i mistyfikacji.
Żona Mozarta, Konstancja, zleciła ukończenie dzieła uczniom męża. Było ich kilku, ale współautorem ostatecznej wersji był Franz Xaver Süssmayr. Współcześni muzykolodzy zajmują inne stanowisko. Ich zdaniem, niedorzecznością jest przypuszczenie, żeby tak mierny kompozytor jak Süssmayr mógł sam uzupełnić Lacrimosę i skomponować Sanctus, Benedictus oraz Agnus Dei.

Requiem d-moll W.A. Mozart
W dziejach muzyki nie ma drugiego takiego dzieła, które wzbudzałoby tyle emocji i kontrowersji, tyle zachwytów i zastrzeżeń co Requiem Mozarta.
Bądź ze mną, gdy będę umierał...
Myśli o śmierci nie były Mozartowi obce. W jednym z listów do chorego ojca napisał, że śmierć jest prawdziwym i ostatecznym celem życia człowieka, jego najlepszą przyjaciółką — uspokajającą i pocieszającą. Dzięki wierze w Boga uświadomił sobie, że śmierć jest kluczem do prawdziwego szczęścia.
Instrumentalny wstęp to pieśń żałobna (grana przez bassethorny i fagoty); wtórują jej niskie i wysokie smyczki, które grają na zmianę łkające figury, obrazujące płacz. Spokojna żałoba zostaje nagle przerwana przez głośne wejście puzonów, trąbek i kotłów. Śmierć to nie tylko łagodny przyjaciel, lecz także krok, który zbliża do budzącego trwogę sądu.
Po luceat eis („a światłość wiekuista niechaj im świeci”) powszechne błaganie kończy się nutą pocieszenia: wszystko będzie dobrze, ponieważ istnieje litość. Kyrie narasta od bezosobowej modlitwy ku coraz bardziej osobistemu wołaniu, brzmiącemu jak Panie, musisz zmiłować się nade mną! W sekwencji Dies irae odmalowuje bezlitosny obraz grozy Sądu Ostatecznego. Tuba mirum („Trąba groźnym zabrzmi tonem”) opisuje przebudzenie zmarłych, którzy mają zostać osądzeni: nic nie ujdzie karze — po czym następuje pełne niepokoju pytanie: Cóż mam na to rzec ja, biedny człowiek? Albo porażające zestawienie mocarnego króla w Rex tremendae z własnym, małym „ja”: Zbaw mnie, źródło łaski prowadzi do wzruszającej i pełnej wiary modlitwy: Zbawiłeś mnie przez swe cierpienie, Twój trud nie może okazać się daremny.
Requiem Mozarta to jedyny jego utwór z elementem autobiograficznym. Słychać w nim głos samego kompozytora, modlącego się z największą żarliwością, ufnego jak chore dziecko, które spogląda na matkę i wtedy wszystkie jego lęki pierzchają.

1. Requiem
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis,
Te decet hymnus, Deus in Sion, et tibi reddetur votum in Jerusalem;
exaudi orationem meam, ad te omnis caro veniet.
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.
Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.

1. Requiem
Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci.
Ciebie, Boże, przystoi wielbić hymnem na Syjonie; Tobie dopełnią ślubów w Jeruzalem;
wysłuchaj mojej modlitwy: do Ciebie przyjdzie każdy człowiek.
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci.
Panie, zmiłuj się, Chryste, zmiłuj się, Panie zmiłuj się nad nami.

2. Dies irae
Dies irae, dies illa solvet saeclum in favilla, teste David cum Sybilla.
Quantus tremor est futurus, quando judex est venturus, cuncta stricte discussurus.
2. Dies irae
Dzień to gniewu, dzień co zburzy i w popiołach świat zanurzy, jak z Sybillą Dawid wróży.
O, jak wielka będzie trwoga gdy przed ścisłym sądem Boga stanie grzesznych rzesza mnoga.

3. Tuba mirum
Tuba mirum spargens sonum per sepulchra regionum, coget omnes ante thronum.
Mors stupebit et natura, cum resurget creatura, judicanti responsura.
Liber scriptus proferetur, in quo totum continetur, unde mundus judicetur.
Judex ergo cum sedebit, quidquid latet apparebit, nil inultum remanebit.
Quid sum miser tunc dicturus? quem patronum rogaturus, cum vix justus sit securus?

3. Tuba mirum
Odgłos trąby archanioła grzmiąc wśród grobów dookoła wszystkich przed tron Boży zwoła.
Śmierć z przyrodą oniemiała, ujrzy cud, gdy ludzkość cała na sąd pójdzie zmartwychwstała.
Księgę ludzkich spraw otworzą: z niej to przed stolicą Bożą przeciw światu śledztwo wdrożą.
Sędzia tedy, gdy się zjawi co się kryło, jawnym sprawi, nic bez pomsty nie zostawi.
Cóż ja powiem, człek ubogi: w czyje mi się schronić progi, gdy i święci nie bez trwogi?

4. Rex tremendae
Rex tremandae maiestatis, qui salvandos salvas gratis, salva me, fons pietatis.
4. Rex tremendae
Królu straszny w swej wielkości, co świat zbawiasz mimo złości, Zbaw mnie, Zdroju łaskawości!

5. Recordare
Recordare Jesu pie, quod sum causa tuae viae, ne me perdas illa die.
Quaerens me sedisti lassus, redemisti crucem passus; tantus labor non sit cassus.
Juste judex ultionis, donum fac remissionis ante diem rationis.
Ingemisco tanquam reus, culpa rubet vultus meus; supplicanti parce Deus.
Qui Mariam absolvisti, et latronem exaudisti, mihi quoque spem dedisti.
Preces meae non sum dignae, sed tu, bonus, fac benigne, ne perenni cremer igne.
Inter oves locum praesta, et ab hoedis me sequestra, statuens in parte dextra.

5. Recordare
Pomnij, Jezu mój łaskawy, żem przyczyną męki krwawej: nie gub mnie w on dzień rozprawy.
Ty szukałeś mnie znużony, jam krzyż Twój odkupiony: niech nie będzie trud stracony.
Słusznie pomsty sędzio, Panie, racz darować zlitowanie, nim rozprawy dzień nastanie.
Zbrodniarz, kajam się za winy, twarz mi palą grzeszne czyny; Boże, przyjm me przeprosiny.
Tyś odpuścił Magdalenie, dał łotrowi przebaczenie; ufam też i ja w zbawienie.
Choć nie umiem prosić godnie, wszakże osądź mnie łagodnie: nie karz piekłem za me zbrodnie.
Daj mi miejsce w owiec gronie i od kozłów miej w obronie, stawiając mnie po prawej stronie.

6. Confutatis
Confutatis maledictis, flammis acribus addictis, voca me cum benedictis.
Oro supplex et acclinis, cor contritum quasi cinis, gere curam mei finis.

6. Confutatis
Gdy już pójdą potępieni w wiekuisty żar płomieni wezwij mnie, gdzie są zbawieni.
Błagam z czołem pochylonym, sercem też na proch skruszonym: czuwaj, Panie, nad mym skonem.

7. Lacrymosa
Lacrymosa dies illa, qua resurget ex favilla judicandus homo reus.
Huic ergo parce Deus, pie Jesu Domine, dona eis requiem! Amen!

7. Lacrymosa
Dzień ów łzami zlan gorzkimi,W którym na sąd z prochu ziemi Grzeszny człowiek wstanie żywy.
Bądź mu, Boże miłościwy, Dobry Panie, Jezu, daj Duszom zmarłych wieczny raj.Amen.

8. Domine Jesu
Domine Jesu Christe! Rex gloriae! Libera animas omnium fidelium defunctorum de poenis inferni et de profundo lacu!
Libera eas de ore leonis, ne absorbeat eas Tartarus, ne cadant in obscurum.
Sed signifer sanctus Michael repraesentet eas in lucem sanctam, quam olim Abrahae promisisti, et semini ejus.

8. Domine Jesu
Panie Jezu Chryste, Królu chwały, zachowaj dusze wszystkich wiernych zmarłych od kar piekielnych i głębokiej czeluści. Wybaw je z lwiej paszczęki, niech ich nie pochłonie piekło, niech nie wpadają w ciemności.
Lecz chorąży święty Michał niech je stawi w światłości świętej, którą niegdyś obiecałeś Abrahamowi i jego potomstwu.

9. Hostias
Hostias et preces tibi, Domine, laudis offerimus: tu suscipe pro animabus illis, quarum hodie memoriam facimus.
Fac eas, Domine, de morte transire ad vitam. Quam olim Abrahae promisisti, et semini ejus.

9. Hostias
Składamy Ci, Panie, ofiary i modły pochwalne, a Ty je przyjmij za te dusze, które dzisiaj wspominamy.
Spraw, o Panie, niech przejdą ze śmierci do życia, które niegdyś obiecałeś Abrahamowi i jego potomstwu.

10. Sanctus
Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Deus Sabaoth! pleni sunt coeli et terra gloria tua.
Osanna in excelsis.
10. Sanctus
Święty, Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów! Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej.
Hosanna na wysokościach.

11. Benedictis
Benedictis, qui venit in nomine Domini.
Osanna in excelsis.

11. Benedictis
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie.
Hosanna na wysokościach.

12. Agnus Dei
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona eis requiem.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona eis requiem sempiternam.
Lux aeterna luceat eis, Domine, cum sanctis in aeternum, quia pius es.
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.

12. Agnus Dei
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, daj im wieczny odpoczynek.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, daj im wieczny odpoczynek.
Światło wieczności niech na nich świeci, Panie, na wieki ze świętymi, bo jesteś miłosierny.
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci.